Liczący sobie blisko 10 tysięcy mieszkańców Szubin zaliczany jest do najstarszych miasteczek w regionie Pałuk. Jego położenie może przy tym budzić zachwyt, zostało bowiem ulokowane na zboczu dość rozległego wzniesienia znanego jako Dziewicza Góra, z którego można podziwiać panoramę Szubina i okolicznych terenów. Miasteczko może też poszczycić się aż dwoma rzekami przepływającymi przez jego obszar. Za ważniejszą można uznać Gąsawkę, choć nie bez znaczenia wydaje się również Biała Struga. Szubin wchodzi w skład powiatu nakielskiego.
Pierwsza osada, o czym świadczą znaleziska archeologiczne, mogła istnieć na terenie dzisiejszego Szubina jeszcze w czasach greckich, gdy jednak mówimy o początkach miasta w jego dzisiejszej postaci, musimy cofnąć się do drugiej połowy czternastego wieku. Z tego tez czasu pochodzą najstarsze fragmenty zamku szubińskiego, co może świadczyć o tym, że z osadą, od samego początku jej istnienia, wiązano duże nadzieje. Miasto początkowo zamieszkiwane było przede wszystkim przez rzemieślników trudniących się szyciem kożuchów.
W tamtym okresie kożuchy te popularnie nazywano „szubami”, co jest najbardziej prawdopodobny źródłem nazwy miejscowości. Jako miasto Szlacheckie Szubin nie posiadał murów obronnych, a o jego dużym znaczeniu w regionie może świadczyć już choćby to, że po wygranej bitwie pod Grunwaldem wizytę w nim złożył sam król Władysław Jagiełło.
Najciekawszym zabytkiem są, oczywiście, ruiny zamku szubińskiego, choć nie można nie odwiedzić także Kościoła pod wezwaniem świętego Marcina, który zaczęto budować jeszcze w czternastym wieku.